مطالعات مختلف حوزه مدیریت راهبردی نشان می دهد که یکی از مهمترین قابلیت های سازمانی که منجر به ایجاد برتری رقابتی پایدار در عرصه کسب و کار می شود، قابلیت نوآوری است. از این رو سازمان ها در پی کشف و یافتن ساز و کاری برای ایجاد، استقرار و نهادینه سازی قابلیت نوآوری در سازمان شان هستند، که این کار البته مستلزم شناخت عوامل اثرگذار بر این قابلیت مهم است. این پژوهش ضمن مطالعه عمیق و منتقدانه در مبانی و ادبیات علمی این حوزه، دریافته است که قابلیت نوآوری به قابلیت های دیگری در سازمان وابسته است که بستر شکل گیری آن را ایجاد می کنند. قابلیت عملیاتی، قابلیت انسانی و قابلیت ساختاری، سه قابلیت مهمی هستند که در شکل گیری قابلیت نوآوری در سازمان بیشترین ایفای نقش را برعهده دارند. این پژوهش ضمن تایید رابطه مستقیم میان قابلیت نوآوری و این سه قابلیت، مولفه های موثر بر هر یک از این قابلیت ها را استخراج نموده است تا نشان دهد که الگوی نهایی قابلیت نوآوری در سازمان به سه بعد و نه مولفه و بیست و دو شاخص وابستگی مستقیم و معنادار دارد. همچنین این شاخص ها در پنجاه و پنج شرکت بزرگ و فعال در صنایع مختلف مورد نظرخواهی قرار گرفته تا بدین وسیله میزان اثرگذاری و اهمیت هریک از این شاخص ها سنجیده شود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

امروزه با پیشرفت تکنولوژی اطلاعات و دانشی شدن اقتصاد جهانی، سازمان ها در محیطی قرار گرفته اند که ناگزیر می بایست برای بقای خود در دنیای رقابت دانایی محور، به دارایی های ناملموس خود اهتمام ورزند. در این میان، ماهیت حافظه سازمانی که شامل حافظه رویه ای و اظهاری است، در ادبیات مدیریت به منزله موضوع مطالعاتی جذاب و جالب، تحقیقات زیادی را به خود جلب کرده است. با وجود این، ماهیت و جنبه احساسی حافظه سازمانی و تاثیر آن در نوآوری سازمانی، موضوعی است که پژوهش های اندکی در ادبیات مدیریت به آن پرداخته اند. لذا، این پژوهش سعی بر آن دارد تا به بررسی تاثیر حافظه احساسی در نوآوری سازمانی بپردازد. پژوهش حاضر از حیث هدف کاربردی و از حیث روش جمع آوری اطلاعات توصیفی است که به صورت پیمایشی انجام شده است، به طوری که، پرسش نامه ای در میان 246 شرکت شهرک های صنعتی مشهد توزیع شد. روایی صوری و محتوایی پرسش نامه از طریق بررسی نظرهای خبرگان و روایی سازه از طریق تحلیل عاملی تاییدی تایید شد. به منظور اعتباریابی روابط بین متغیرها، از روش تحلیل مسیر بهره گرفته شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که حافظه احساسی افزون بر اثر مستقیم، از طریق حافظه اظهاری و رویه ای در نوآوری سازمانی تاثیر دارد.

زمینه و هدف: سازمان های آموزشی که رکن اصلی نظام های تعلیم و تربیت جوامع به شمار می روند، به علت گستردگی و جایگاهی که در رشد و توسعه این جوامع ایفا می کنند، مورد توجه نظریه پردازان سازمانی قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف تحلیل ساختاری رابطه ترومای سازمانی و نوآوری سازمانی با میانجی گری اخلاق سازمانی انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده ها، توصیفی همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل 630 نفر کارکنان دانشگاه ارومیه، بودند که تعداد 230 نفر آن ها از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده های مورد نیاز با استفاده از سه پرسشنامه استاندارد ترومای سازمانی Vivian & Horman (2015 م. )، اخلاق سازمانی Victor & Cullen (1998 م. ) و نوآوری سازمانی Ismail & et al (2002 م. ) جمع آوری و با استفاده از آزمون آماری مدل معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزیی (PLS) برای فرضیه های پژوهشی تجزیه و تحلیل شدند. روایی پرسشنامه از طریق اعتبار محتوا و روایی همگرا و پایایی پرسشنامه ها از طریق آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تایید شده اند. ملاحظات اخلاقی: در این پژوهش تمامی منابع مورد استفاده بر اساس اصول اخلاق پژوهش مستند شده و حقوق مالکیت فکری نویسندگان و مشارکت کنندگان در فرآیند پژوهش رعایت گردیده است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که ترومای سازمانی به میزان 33/0-بر اخلاق سازمانی و به میزان 56/0-بر نوآوری سازمانی موثر است. اخلاق سازمانی به میزان 57/0 بر نوآوری سازمانی تاثیرگذار است. همچنین ترومای سازمانی با نقش میانجی اخلاق سازمانی بر نوآوری سازمانی تاثیرگذار می باشد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش، جهت دهی ترومای سازمانی و اخلاق سازمانی می توانند به ترتیب زمینه را برای کاهش و ارتقای نوآوری سازمانی فراهم نمایند. بنابراین به منظور بهبود وضعیت نوآوری سازمانی به مدیران دانشگاه ها توصیه می گردد، به کاهش ترومای سازمانی و ارتقای ظرفیت اخلاق سازمانی کارکنان عنایت ویژه داشته باشند.